ไร้เกิดตาย ไร้การกระทำ

“กาลเวลาทั้งสามล้วนหยุดนิ่ง
มิไหวติงปรับเปลี่ยนเคลื่อนไหว
สายธารแห่งเหตุและปัจจัย ปรากฏฉายเป็นภาพลวงตา

ไม่ว่าสายฝน ลม หรือแสงแดด
ถูกจำกัดคับแคบเพราะตัณหา
หยุดวาดภาพมากมายอันมายา หยุดเติมแต่งคุณค่าแก่สิ่งใด

อันธรรมคู่ ไม่ว่าสุข หรือว่าทุกข์
อย่าสะดุดหยุดจิต อยู่ตรงไหน
ธรรมชาติเดิม นอกเหนือธรรมใดๆ แม้ปัจจัยร้อยพันมิอาจปรุง

หากเติมแต่งย่อมมิใช่ความว่างเปล่า
หากมีเรามีเขาย่อมมีขันธ์
แค่ปัจจัยมากมายถึงพร้อมกัน
จิตเสกสรรเป็นนู่นนั่นเพราะอวิชชา

ความเมตตากรุณาคือของเดิม
มิได้ถูกแต่งเติมจากตัณหา
เพราะเห็นแจ้งประจักษ์ชัดสุญญตา
ทั้งเมตตากรุณาต่างพรั่งพรู

แต่เมตตากรุณาก็ว่างเปล่า
ไร้ตัวเราผู้กระทำให้อดสู
บริสุทธิ์ เป็นไปเอง จึงน่าดู
พ้นธรรมคู่ ไร้เกิดตาย ไร้การกระทำ”