ไตรลักษณ์เป็นธรรมลักษณะของสมมุติทั้งปวง
ซึ่งโดยปรมัตถ์หรือวิมุตติภาวะแล้ว
ปรากฏการณ์ทั้งหลายล้วนไร้ซึ่งความหมายใดๆ จึงพ้นจากไตรลักษณ์
หากเราไม่รู้แจ้งเห็นจริงในไตรลักษณะของสรรพสิ่ง เราก็จะหลงยึดติดในสมมุติ
แต่หากเรารู้แจ้งเห็นจริงในไตรลักษณ์ แต่หลงยึดติดในไตรลักษณะของสรรพสิ่ง
เราก็จะหลงยึดติดในทิฐิแห่งความมีอยู่จริง อันเป็นเหตุแห่งทุกข์
บนทางสายกลางอันบริสุทธิ์อยู่แล้วในตัวมันเอง จึงไม่ใช่ความเอนเอียงทั้งสอง
Comments are closed