ผิดซ้ำซาก

จงจำไว้ว่า
สังสารวัฏ คือ การผิดซ้ำซาก
เพราะผิดซ้ำซากจึงวนอยู่ในภพนั้นอย่างออกไม่ได้

การปฏิบัติ คือ การแก้ไขข้อผิดพลาดของตน
เมื่อแก้ไขข้อผิดพลาดนั้นได้ ก็ไม่ต้องวนอยู่ในภพนั้นอีกต่อไป

การจะแก้ไขข้อผิดพลาดของตนให้หมดสิ้นได้ มันจะค่อยเป็นค่อยไป
มันไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นได้ชั่วข้ามคืน

ขั้นตอนการแก้ไขข้อผิดพลาด มีดังนี้

• รู้และยอมรับให้ได้ว่า นั่นเป็นข้อผิดพลาดของตน
• เมื่อยอมรับได้ ต้องพิจารณาให้เกิดปัญญาเข้าใจความหลงของตนที่ทำให้เกิดข้อผิดพลาดนั้น
• เมื่อเกิดปัญญาเข้าใจ ต้องเอาปัญญานั้นมาประกอบสติ และมีสติปัญญารู้เท่าเวลามันเกิด
• ระงับมันได้(ไม่หลงไปกับมัน) ด้วย สติปัญญาและขันติ

แล้วข้อผิดพลาดนั้น จะค่อยๆหายไป
จากแรงเป็นเบา จากยาวเป็นสั้น จากบ่อยเป็นห่าง แล้วจึงค่อยหมด

ซึ่งจะละได้เร็วแค่ไหน มันแปรผันตามกำลังที่สร้างสมมาของตน
แต่แปรผกผันกับความอ่อนแอ และความหลงยึดติดในสิ่งอันเป็นต้นเหตุนั้น

แต่เชื่อเถอะ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครจะยอมรับความผิดพลาดของตน
แม้นักปฏิบัติเราเองก็กลับทำตัวตรงกันข้าม
แทนที่เมื่อรับรู้ข้อผิดพลาดของตน แล้วจะตั้งใจพิจารณาแก้ไข
กลับทำตัวเหมือนเด็ก ปฏิเสธ ไม่ยอมรับ หรือยิ่งไปกว่านั้น กลับไปโทษหรือตำหนิคนโน้นคนนี้
อย่างนี้ก็ไม่ต้องพูดเรื่องการปฏิบัติ
สังสารวัฏไม่มีวันจบสิ้น แถมจะลดภพภูมิลงไปอีก

ดังนั้น หากเราคิดเราจะตั้งใจปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์จริงๆแล้วละก็
จงเปิดใจ ยอมรับ และเรียนรู้ข้อผิดพลาดของตน
และพากเพียรอดทนที่จะแก้ข้อผิดพลาดของตนอย่างจริงจังเถิด