เรียนรู้จากการสูญเสีย

ยามสูญเสียหรือพลัดพราก จากคนหรือสิ่งของที่เรารัก

เป็นอีกโอกาสนึงที่เราจะได้เรียนรู้และพัฒนาตน

อย่าปล่อยใจปรุงแต่ง จมไปในความโศกเศร้า เสียใจ หวาดหวั่น หรือความคิดวุ่นวายทั้งหลาย

ให้พิจารณาเรียนรู้ความจริงที่กำลังปรากฏ

ให้เห็นถึง ความไม่เที่ยงแท้ของชีวิตและทุกๆสิ่ง

ให้เห็นถึงความที่ไม่มีสิ่งใดที่เราจะจับฉวยไว้ได้

ให้เห็นถึงกรรม และผลของกรรมที่ทุกคนต้องเป็นไปตามนั้น

ให้เห็นถึง ความตายและการพลัดพราก เป็นสิ่งที่รอเราอยู่ทุกขณะ

เมื่อพิจารณาได้ชัดแจ้ง ผลคือ

ความหวั่นไหวไปกับเรื่องราวนั้นๆ จะสงบลง

เกิดความไม่ประมาทในชีวิต

คลายความยึดมั่นถือมั่น

และเกิดกำลังที่จะพัฒนาตนให้ยิ่งขึ้นไป