ตัวเรา

เมื่อเราได้เกิดเป็นชาวพุทธ มีศรัทธาในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

เราสนใจ ใส่ใจ และอุทิศตน ที่จะพัฒนาตน แก้ไขข้อผิดพลาดของตน ตามแนวทางแห่งธรรมที่ท่านได้ถ่ายทอดไว้แค่ไหน

ในการได้ยินคำสอนมากมาย เราเคยจดจำ นำมาพิจารณา และนำมาปฏิบัติ เพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองได้สักกี่เรื่อง

จะมีสักกี่คนที่เพียรพยายามนำหลักธรรมมาเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อย่างสืบเนื่อง

จะมีสักกี่คนที่ตั้งใจและอุทิศตน เพื่อพัฒนาตนไปตามขั้นของธรรม อย่างไม่หยุดหย่อนนอนใจ

และจะมีสักกี่คนที่ได้ลิ้มรสผลแห่งธรรมที่ตนได้อดทนอุตส่าหะพากเพียร ปฏิบัติตามคำสอนคำแนะนำของคุรุผู้เป็นกัลยาณมิตร

นี่ล่ะ คือมงคลอันสำคัญยิ่ง ที่ไม่มีใครจะประทานให้เราได้นอกจากตัวเราเอง