จิตแท้นั้นมันเป็นรู้ที่ว่าง บริสุทธิ์ สุขสงบเย็นตามธรรมชาติของมันเองอยู่แล้ว

แต่เพราะความหลง ความไม่รู้เท่าทัน ยามเมื่อมันรับรู้
มันจึงหลงอารมณ์ ยึดอารมณ์ ยึดการรับรู้นั้น

มนุษย์สมัยนี้ แทนที่จะพัฒนาจิตให้ฉลาด รู้เท่าทันการรับรู้

กลับไปสร้างอารมณ์ให้เลิศ ให้วิเศษ ให้ยั่วยวน มากขึ้น

จิตที่โง่อยู่แล้ว ก็เลยยิ่งหลงอารมณ์ ติดจมอารมณ์มากขึ้น

ผล ก็เลยไม่สามารถคืนสู่ความสงบสุขที่แท้จริง อันเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วตามธรรมชาติได้