พุทธศาสนาไม่ได้สอนให้คนไปยึดติดสภาวะ
ท่านสอนให้คนเข้าใจสภาวะทั้งหลายตามความเป็นจริง
จนจิตละวางมันได้
การหลงยึดติดสภาวะมี 3 ระดับ คือ
- ยึดว่าสภาวะที่ปรากฏเป็นสิ่งจริงแท้
- ยึดสภาวะนั้นมีในเรา เกิดขึ้นในเรา เป็นของเรา
- ยึดว่าเราดีหรือไม่ดีเพราะมีสภาวะนั้น
ทั้งสามล้วนเป็นการปรุงแต่งเพราะความหลงในการรับรู้ เรียกว่า การรับรู้ที่มีอวิชชาประกอบจิต จากละเอียดไปหาหยาบ
เราจึงต้องหมั่นฝึกเรียนรู้ให้เท่าทัน และละวางมันให้ได้จนหมดสิ้น
ดังนั้น ในเบื้องต้น เวลารับรู้สิ่งใดสภาวะใดจงย้อนกลับมาถามตัวเองเสมอว่า เราหลงปรุงแต่งว่าสภาวะนั้นมันเกิดขึ้นในเราจริงๆหรือเปล่า
และหากเห็นชัดว่า มันเป็นเพียงสภาวะที่ปรากฏแต่ไม่มีความเป็นเรา ก็ให้สังเกตต่อไปว่า แล้วที่ว่าปรากฏนั้น มันมีอยู่จริง หรือเป็นเพียงมายา
หากเห็นแจ้งได้เช่นนี้บ่อยๆ จนชำนาญ จิตจะค่อยๆคลายความยึดติดในสภาวะนั้นๆได้ในที่สุด
Comments are closed